Banknot o nominale 50 marek polskich wyemitowany przez Krajową Kasę Pożyczkową jako waluta Rzeszy Niemieckiej na terenach zaboru pruskiego gwarantowana przez Zarząd generał-gubernatorstwa warszawskiego. Miejsce i data emisji: Warszawa 9 grudnia 1916 r. (rok produkcji banknotu 1917 r. ); znak wodny - ornament z gwiazdek i kółek na całej powierzchni; seria i nr banknotu: A.3468717. Awers: nadruk prostokątny, na którym pośrodku duży owal w kształcie kartusza herbowego z białym orłem w koronie na czerwonym tle. Po obu stronach owalu teksty - po lewej formuła uwierzytelniająca, miejsce i data emisji oraz drukowane podpisy kierownictwa Kasy; po prawej tekst zabraniający podrabiania lub fałszowania banknotów oraz pod nim stempel - owalny nadruk z nazwą instytucji emisyjnej w otoku i orłem w kronie pośrodku. Pod owalem data 1917 r. - rok druku banknotu. W górnych rogach nadruku, w owalach, nominał cyframi. Rewers: nadruk prostokątny, na którym od góry nazwa instytucji emisyjnej. Po obu stronach nazwy, w owalach, popiersie (profil zwrócony symetrycznie do środka banknotu) kobiety z wieńcem na głowie. Pośrodku nadruku dwa prostokąty z nominałem cyframi rozłożone symetrycznie. Pod prostokątami na całej długości nadruku nominał słownie i cyframi. Na nominale seria i nr banknotu.