Banknot o nominale 1000 marek polskich, emitowany przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową jako waluta Rzeszy Niemieckiej na terenach zaboru pruskiego, gwarantowana przez Zarząd Generał-Gubernatorstwa Warszawskiego. Miejsce i data emisji: Warszawa 9 grudnia 1916 rok; znak wodny: ornament z gwiazdek i kółek na całej powierzchni; seria i numer: A-076602. Awers: nadruk prostokątny, na którym pośrodku prostokąt z formułą uwierzytelniającą, poniżej nazwa instytucji gwarantującej pokrycie banknotu, miejsce i data emisji oraz podpisy kierownictwa banku. Nad prostokątem nominał słownie i cyframi. Po lewej stronie owal z białym orłem w koronie na czerwonym tle; po prawej stronie owal z nominałem cyframi na czerwonym tle. Pod owalami małe prostokąty z nazwą instytucji gwarantującej pokrycie banknotu oraz z tekstem zakazującym podrabiania banknotu. Rewers: nadruk prostokątny, na którym po lewej stronie rysunek głowy Rzymianina (profil) w ośmiokątnej ramce; po prawej głowa brodatego mężczyzny - robotnika (profil), w tle koło zębate; rysunek w ramce j.w. Nad rysunkiem - pośrodku - nazwa instytucji emisyjnej oraz nominały cyframi. W dolnej części nadruku (między rysunkami) nominał słownie. Przy górnym marginesie - w rogach - seria i numer banknotu.