W 1919 roku, po uzyskaniu niepodległości przez Polskę po latach zaborów, sejm uznał biało-czerwoną chorągiew za flagę Rzeczpospolitej, precyzując przy tym dokładnie jej barwy i wymiary. Od 2004 obchodzimy Dzień Flagi. Święto wyznaczone na 2 maja – rocznicę dnia, w którym w 1945 roku polska flaga załopotała na Kolumnie Zwycięstwa w Berlinie. W twórczości artystów nieprofesjonalnych motyw biało-czerwonej łączy wydarzenia z różnych epok, jest manifestacją idei wolnościowych i polskości. Zazwyczaj pojawia się w dziełach o tematyce historycznej przywołujących pamięć o wydarzeń związanych z naszą walką o niepodległość i jej bohaterami jak Władysław Jagiełło, Tadeusz Kościuszko, Józef Piłsudski, ksiądz Ignacy Skorupko. Motyw ten pojawia się w scenach batalistycznych począwszy od bitwy pod Grunwaldem, poprzez Powstanie Kościuszkowskie, wojny napoleońskie, wojnę polsko-bolszewicką, po II wojnę światową. Towarzyszy przedstawieniom komentującym stan wojenny i ruch solidarnościowy, a także nawiązującym do chwil dramatycznych dla naszego narodu jak katastrofa smoleńska. Artyści włączając ten motyw do prezentowanej tematyki, traktują go jako symbol naszej przynależności i tożsamości narodowej, państwowej. Jest on przedstawiany nie tylko w postaci flagi, ale też proporców, chorągwi, wstęg biało-czerwonych. Często na nich jest umieszczany orzeł biały w koronie.

„Ostatnia szarża Księcia Józefa Poniatowskiego”, rzeźba, Jarosław Furgała, Polwica, woj. dolnośląskie, 1974, 57x23x37 cm

Płaskorzeźba „Zmartwychwstanie Polski – Cud nad Wisłą”, „Bitwa Warszawska 1920”, Bronisław Bednarz, Skrzypne Górne, woj. małopolskie,1994, 50×60 cm

Płaskorzeźba – tryptyk (front), „Obrona Woli Gułowskiej przez żołnierzy Kleeberga”, Adam Wydra, Wola Gułowska, woj. lubelskie, 1994, 62,5×43,5 cm

Płaskorzeźba – tryptyk (wnętrze), „Obrona Woli Gułowskiej przez żołnierzy Kleeberga”, Adam Wydra, Wola Gułowska, woj. lubelskie, 1994, 62,5×43,5 cm
Muzeum Etnograficzne w Social Mediach